Hümayun kelimesi Türkçe'de "kutsal, mübarek, padişaha ait" anlamına gelir.
Farsça humāyūn همايون z "kutsal, mübarek, padişaha ait" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Farsça ve Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) humāy هماى z "devlet kuşu" sözcüğünden türetilmiştir. (NOT: Bu sözcük Avesta (Zend) dilinde humayā- "'kutlu', Zerdüşt mitolojisinde Viştasp'ın kızının adı" sözcüğü ile eş kökenlidir. Avestaca sözcük Avesta (Zend) dilinde hu "iyi, kutlu, bahtlı, hayırlı" sözcüğünden türetilmiştir. Avestaca sözcük Hintavrupa Anadilinde aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *su- biçiminden evrilmiştir. ) Daha fazla bilgi için eu+ maddesine bakınız.
Hümayun kelimesi tarihte bilinen ilk kez Süleyman Çelebi, Mevlid (1500 yılından önce) eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Hümayun kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) hu-srav (iyi ünü olan, Husrev), hu-rām (mutlu, Hurrem), hu-raoδa (güzel yüzlü, cennet kızı). Karş. Eski Yunanca eu-angēlion (iyi haber, İncil), eu-thanasía (iyi ölüm), eu-genēs (iyi soylu), eu-kleidēs (iyi namlı, Öklit). || Sanskritçe sú = Avesta (Zend) dilinde hu = Eski Yunanca eû eşdeğerliği, Hintavrupa araştırmalarının ilk önemli keşiflerinden biridir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; hümayun, huri, hüner, beyhude
Veya Hümayun kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.