Bey Ne Demek?

Bey kelimesi Türkçe'de "bey, efendi, reis, egemen, tanrı" anlamına gelir.

Soğd bğ "bey, efendi, reis, egemen, tanrı" sözcüğü ile eş kökenlidir. sözcük Avesta (Zend) dilinde baga veya bağa "bey, tanrı" sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Sanskritçe bhága "bey, hükümdar, tanrı" sözcüğü ile eş kökenlidir. Sanskritçe sözcük Hintavrupa Anadilinde yazılı örneği bulunmayan *bhag- "ihsan etmek, bahşetmek, yedirmek" fiilinden evrilmiştir. Daha fazla bilgi için bahş maddesine bakınız.

Bey kelimesi tarihte bilinen ilk kez bég "reis, şef, soylu kişi" Orhun Yazıtları (735) : beglik ogluŋun kul kıldıg, işilik kız ogluŋun küŋ kıldıg [beylik oğlunu kul kıldık, hanımlık kızını cariye kıldık] eserinde yer almıştır.

Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Bey kelime kökenini göstermek için tıklayın.

Dip Notlar

Eski Türkçe soyluluk ifade eden sıfat ve rütbelerin pek çoğu İrani dillerden alınmıştır.

Benzer Aramalar

Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; beyan, beyaz, beyit, beyn, beynelmilel, beytülmal, beyyine, beyza, beyzi, bey

Veya Bey kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.