Bela kelimesi Türkçe'de "sınav, zorluk, büyük sıkıntı" anlamına gelir.
Arapça blw kökünden gelen balāˀ بلاء z "sınav, zorluk, büyük sıkıntı" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça balā بلاء z "sınadı, mihenk taşına vurdu, denedi" fiilinin masdarıdır.
Bela kelimesi tarihte bilinen ilk kez Aşık Paşa, Garib-name (1330) eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Bela kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Akatça balū/belū (sönme, harcanma), Aramice/Süryanice bəlā (tükenme).
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; bela, belagat, beliğ, mübalağa, retorik
Veya Bela kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.