Zekâ Ne Demek?

Zekâ kelimesi Türkçe'de "1. parlama, parıltı, ateşin harlı yanması, 2. keskin koku, 3. (mec.) zihin pırıltısı, keskin kavrama yeteneği" anlamına gelir.

Arapça ḏky kökünden gelen ḏakāˀ ذكاء z "1. parlama, parıltı, ateşin harlı yanması, 2. keskin koku, 3. (mec.) zihin pırıltısı, keskin kavrama yeteneği" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça ḏakā ذكا z "parladı, ateş harlandı" fiilinin masdarıdır.

Zekâ kelimesi tarihte bilinen ilk kez Meninski, Thesaurus (1680) eserinde yer almıştır.

Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Zekâ kelime kökenini göstermek için tıklayın.

Dip Notlar

Sözcüğün Kuran'daki özel kullanımı, Aramice/Süryanice #zmr (şarkı veya ilahi söyleme) fiilinden türeyen mazmūr (ilahi, özellikle Davut ilahileri) sözcüğüyle anlam karışımı olduğunu düşündürür. Siegmund Fraenkel, Die Aramäischen Fremdwörter im Arabischen 248, Arthur Jeffery, The Foreign Vocabulary of the Qur'an 147. Karş. mezmur.

Benzer Aramalar

Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; zekâ, zekât, tezkiye

Veya Zekâ kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.