Vecibe kelimesi Türkçe'de "yapılması gereken şey, gerek, görev" anlamına gelir.
Arapça wcb kökünden gelen wacībat وجيبة z "yapılması gereken şey, gerek, görev" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça wucūb وجوب z "gerekme, gerekli olma, zorunlu olma, vacip olma" sözcüğünün sıfat dişil (müennes, feminine) halidir.
Vecibe kelimesi tarihte bilinen ilk kez Meninski, Thesaurus (1680) eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Vecibe kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Yazımı aynı olduğu için Osmanlıca terkiplerde çoğu zaman Farsça ū ikame edilmiştir. Karş. hamdüsena, ilmühaber, seyrüsefer, zapturapt. • Arapça ismin +i ekli (oblique, akkusativ) haliyle kullanıldığında yemin ifade eder. Karş. vallahi, velfecri.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; vecibe, icap, mucip, vacip
Veya Vecibe kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.