Eski Türkçe bār sözcüğünden evrilmiştir.
Var kelimesi tarihte bilinen ilk kez bar "1. varlık, mevcudiyet, 2. sahip olunan şey, mal, servet" Orhun Yazıtları (735)varsayım "faraziye" [ TDK, Felsefe ve Gramer Terimleri (1942) ]varsıl "zengin" [ c (1970) : Senin kızın, maşallah, daha on dördüne basar basmaz bu gidenin en varsıl adamının kaşığına çıktı. (Fakir Baykurt) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Var kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Moğolca barı- (elde etmek, tutmak, ele geçirmek, mal sahibi olmak); Eski Türkçe barım (servet, mülk - Or). Macarca barom (davar) Eski Türkçeden alıntıdır. Róna-Tas I.99. || Varsıl sözcüğü 1960'larda Türkiye Türkçesinde yoksul biçimine kıyasla türetilmiştir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; varak, varaka, varan, varidat, varis1, varit, varta, vareste, var, varmak
Veya Var kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.