Eski Türkçe töpü sözcüğünden evrilmiştir.
Tepe kelimesi tarihte bilinen ilk kez töpü "yükselti, tepe " Orhun Yazıtları (735)töpü/tüpü "tepe, insan kafasının üstü" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]tüpülemek "tepesine vurmak" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]depelemek "dövmek, öldürmek" [ Ebu Hayyan, Kitabü-l İdrak (1312) ] eserinde yer almıştır.
Tepe kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Tepe kelimesi Türkçe'de "Bakışım ekseni bulunan bir eğrinin veya yüzeyin bu eksenle kesişme noktalarından her biri." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Tepe kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Tepelemek fiili tepe adından türediği halde kullanımda tep- fiilinin türevi olarak algılanır. Karş. tepeleme (sıfat).
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; tepe, tepe açısı, tepe aşağı, tepe camı, tepe lambası, tepe tomurcuğu, tepe üstü, tepe üstü, tepebaşı, tepecik
Veya Tepe kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.