Eski Türkçe süŋüg sözcüğünden evrilmiştir.
Süngü kelimesi tarihte bilinen ilk kez süŋüg "mızrak" Orhun Yazıtları (735) : süŋüg batımı karıg söküpen [mızrak batımı karı aşıp]süŋü "aynı anlamda" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Süngü kelime kökenini göstermek için tıklayın.
ETü sözcüğün yapısı ve kökeni belirsizdir. Kaşgarlı'daki süŋüş- (çarpışmak, süngüleşmek) fiili şüphesiz denominatiftir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; sungur, süngü, halhal, mızrak, çelik
Veya Süngü kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.