Ru kelimesi Türkçe'de "yüz, çehre, suret" anlamına gelir.
Farsça ve Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) rū veya rūy رو z "yüz, çehre, suret" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Avesta (Zend) dilinde raodha- "1. büyüme, boy atma, boy pos, 2. suret, görüntü" sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Sanskritçe roha रोह z sözcüğü ile eş kökenlidir.
Ru kelimesi tarihte bilinen ilk kez ruberu "[Fa rū ba rū] yüz yüze" Meninski, Thesaurus (1680) : rū berū olmağı tecvīz idemedı eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Ru kelime kökenini göstermek için tıklayın.
20. yy sonlarından eski kaynaklarda sözcüğe rastlanmadı.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; ruam, rubai, rufai, ruh, ruhban, ruhsat, rutubet, rücu, rüçhan, rükn
Veya Ru kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.