Oy kelimesi Türkçe'de "ses verme, cevap verme" anlamına gelir.
Türkiye Türkçesinde oy veya üy vermek "ses verme, cevap verme" deyiminden türetilmiştir. (İlk kullanımı: TS xiv, LL) Türkçe deyim Türkçe oy veya üy "ses, ünlem, sesli tepki" ünleminden türetilmiştir.
Oy kelimesi tarihte bilinen ilk kez "mütalaa, rey" c (1935) : Hıristiyan Roma gerek soysal kurumlarına, gerekse ilyedimine (idaresine) göre budunlararası (beynelbeşerî) bir oy (fikir) üzerine kurulmuştur. eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Oy kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Eğer ek ise, +ur ekinin mahiyeti belirsizdir. Hopurda- fiiline benzer yapıda bir onomatope (yansıma sözcük) düşünülebilir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; oymak, oyalamak, oyun, öykünmek, öyle, oya, oymak, oy, oylum, oysa
Veya Oy kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.