Eski Türkçe ok sözcüğünden evrilmiştir.
Ok kelimesi tarihte bilinen ilk kez ok "aynı anlamda" Orhun Yazıtları (735) : yarıkınta yalmasınta yüz artuk okın urı [zırhından kalkanından yüzden fazla ok vurur] eserinde yer almıştır.
Ok kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Ok kelimesi Türkçe'de "Bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Ok kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Aslında oğul çoğulu iken daha sonra tekil anlamda kullanılmıştır.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; okka, okyanus, öksürmek, ok, okşamak, okumak, ökçe, öksüz, oklokrasi, oksijen
Veya Ok kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.