Odun kelimesi Türkçe'de "yanmak" anlamına gelir.
Eski Türkçe ōtuŋ sözcüğünden türetilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe ōtun- "yanmak" fiilinden +Ig sonekiyle türetilmiştir. Bu sözcük Eski Türkçe ōt "od, ateş" sözcüğünden türetilmiştir. Daha fazla bilgi için od maddesine bakınız.
Odun kelimesi tarihte bilinen ilk kez ōtuŋ "yakıt, yakacak tahta" Uygurca (1000 yılından önce) eserinde yer almıştır.
Odun kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Odun kelimesi Türkçe'de "Uzlaşmaya varabilmek için hak, istek veya savlarının bir bölümünden, karşı taraf yararına vazgeçme, ödünleme, ivaz, taviz." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Odun kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Moğolca utuga(n)/utaga(n) (duman tütme). Eski Türkçe otağ sözcüğü TTü doğal fonetik evrimle oda biçimini alırken, arkaik biçimin özel bir anlamda korunması ilgi çekicidir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; odun, ödünç, odun bilimi, odun kömürü, odun özü, odun sobası, oduncu, oduncul, odunculuk, odunlaşma
Veya Odun kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.