Nam kelimesi Türkçe'de "ad, ün, san" anlamına gelir.
Farsça ve Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) nām نام z "ad, ün, san" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Eski Farsça ve Avesta (Zend) dilinde nāman- "isim" sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Hintavrupa Anadilinde aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *nōmn biçiminden evrilmiştir.
Nam kelimesi tarihte bilinen ilk kez nam Darir (çev.), Kıssa-i Yusuf (1377 yılından önce) : her birine rūzi kıldı bir makām, enbiyāya rūzi kıldı biñ-nāmbednam "[Fa badnām] kötü namlı" [ Mercimek Ahmed (çev.), Kâbusname (1432) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Nam kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Aynı HAvr kökten Sanskritçe nāman नामन्, Kürtçe (Kurmanci) nav, Eski Yunanca ónyma, Latince nomen, Fransızca nom, İngilizce name/noun, Almanca name, Ermenice anun անուն (isim).
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; namus, namütenahi, nam, namaz, namdar, name, namert, namzet, namlu, namaste
Veya Nam kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.