Eski Türkçe kār sözcüğünden evrilmiştir.
Kâr kelimesi tarihte bilinen ilk kez kar "aynı anlamda" Orhun Yazıtları (735) : süŋüg batımı karıg söküpen [süngü batımı karı aşıp]karlık "buzhane" [ Meninski, Thesaurus (1680) ]kar topu [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]kardelen "kar altında yetişen bir çiçek" [ c (1974) : Erzurum güneşinin altında kardelen çiçeklerinin yer yer açtığı ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Kâr kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Vahşi hayvan adlarında görülen +lan ekinin kaynağı belirsizdir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; karabet, karaf, karanfil, karar, karargâh, karat, kari, karine1, karnabahar, karye
Veya Kâr kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.