Eski Türkçe kul sözcüğünden evrilmiştir.
Kul kelimesi tarihte bilinen ilk kez kul "köle, hizmetçi " Orhun Yazıtları (735) : beglik ogluŋun kul kıldıg, işilik kız ogluŋun küŋ kıldıg [beylik oğlunu kul kıldık, hanımlık kızını cariye kıldık] eserinde yer almıştır.
Kul kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Kul kelimesi Türkçe'de "Yanan şeylerden artakalan toz madde." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Kul kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; kule, kulp, kulunç, kül2, külfet, külah, kulak, kuluçka, kul, kula
Veya Kul kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.