Eski Türkçe kıl sözcüğünden evrilmiştir.
Kil kelimesi tarihte bilinen ilk kez kıl "aynı anlamda" Uygurca (1000 yılından önce) eserinde yer almıştır.
Kil kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Kil kelimesi Türkçe'de "Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Kil kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Moğolca kilgasu(n) (atın kuyruk kılı).
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; kılaptan, kılıf, kilükal, kilim, kıl, kılmak, kılavuz, kılçık, kılıç, kılık
Veya Kil kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.