Karakol kelimesi Türkçe'de "gözcü, nöbetçi" anlamına gelir.
Moğolca karagul "gözcü, nöbetçi" sözcüğünden alıntıdır. Moğolca sözcük Moğolca kara- "bakmak, gözlemek" fiilinden +AgUl sonekiyle türetilmiştir.
Karakol kelimesi tarihte bilinen ilk kez karağul/karawul "gözcü, nöbetçi" TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce)karakolhane "ufak kışla, zaptiye şube evi" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Karakol kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Türkçe *kara- fiili kaydedilmemiştir. Ancak Eski Türkçe karawaş (hizmetçi kız) ve karak (göz bebeği) biçimleri, aynı kökün Türkçede de mevcut olabileceğini gösterir. +AgUl eki Moğolcadır.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; karakol, abluka
Veya Karakol kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.