Iz kelimesi Türkçe'de "ayak izi" anlamına gelir.
Eski Türkçe iz "ayak izi" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe iy- "takip etmek" fiilinden +Iz sonekiyle türetilmiştir.
Iz kelimesi tarihte bilinen ilk kez iz "ayak izi, toprakta saban izi" Uygurca (1000 yılından önce)izlemek "izinden gitmek" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) : Seherde durdular yol gözlediler/Giden halkın izin izlediler ]izci "keşşaf" [ Tanin (gazete) (1914) ]izlenim "intiba" [ m (1958) : camilere göz atmak insanın üzerinde özel bir izlenim bırakıyor ]izdüşüm "projeksiyon" [ m (1959) : birbirine dik iki izdüşüm sistemleri ]izleyici "takipçi, seyirci" [ m (1965) : defileye çağırılan altıyüzü aşkın moda izleyicisi ]izlenimcilik "empresyonizm" [ m (1967) : Fransız resminde genellikle «Impressionisme» diye anılan bizde de «İzlenimcilik» adı verilen bu resim sanatı türü ]izlek "tema" [ c (1982) : sevgiyle sevgisizlik karşıtlıkları alttan alta sürüyor, ama daha öne çıkan izlek bozgun ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Iz kelime kökenini göstermek için tıklayın.
İngiltere'den yayılan boy scout hareketi Türkiye'de 1910'da keşşaflık adıyla örgütlenmiş, B. Sami Beyin İzcinin Rehberi adlı kitabı 1914'te yayınlanmıştır. || Yeni Türkçe zlenim, Osm intiba < ṭabˁ (damga basma, iz bırakma) sözcüğüne kıyasla üretilmiştir. Osmanlıca sözcük ise Fransızca impression çevirisidir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; ıztırap, izabe, izafe, izah, izale, izan, izaz, izbe, izdiham, izdivaç
Veya Iz kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.