Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *īs sözcüğünden evrilmiştir.
Is kelimesi tarihte bilinen ilk kez ış "is, duman lekesi" Divan-i Lugat-it Türk (1070) eserinde yer almıştır.
Is kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Is kelimesi Türkçe'de "Bir kuvvetin uygulanma noktasını hareket ettirirken harcadığı güç." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Is kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Eski Türkçe yini (hayvan bacağı, paça).
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; ıslah, ısrar, ıstılah, ışkın, isabet, isale, ishal, isim, iskân, iskat
Veya Is kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.