Günü kelimesi Türkçe'de "kız" anlamına gelir.
Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) knīg veya kanīg "kız" sözcüğünden alıntıdır. Orta Farsça sözcük Avesta (Zend) dilinde kainyā, kainīka "kadın veya kız" sözcüğü ile eş kökenlidir. Daha fazla bilgi için kancık maddesine bakınız.
Günü kelimesi tarihte bilinen ilk kez küni "kuma" Divan-i Lugat-it Türk (1070)küni "kıskançlık, haset" [ Ebu Hayyan, Kitabü-l İdrak (1314) ]günü "aynı anlamda" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) ]günücü "kıskanç, hasetçi" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Günü kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Çağatay Türkçesinde günilü (1. kocası kuma alan kadın, 2. kıskanç, haset eden). PavC 480. Kaşgarlı'da Eski Türkçe küng (cariye) ve küni (kuma) biçimleri görülür. Her iki biçimin Türkçe etimolojisi mümkün değildir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; günü, arife, cirit, cuma, erbain, hamsin
Veya Günü kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.