Gök kelimesi Türkçe'de "gökyüzü" anlamına gelir.
Eski Türkçe kök "gökyüzü" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe yazılı örneği bulunmayan *kö- "kalkmak, yukarı olmak" fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için götür- maddesine bakınız.
Gök kelimesi tarihte bilinen ilk kez kök "gökyüzü? mavi?" Orhun Yazıtları (735) : üze kök teŋri asra yagız yér kılındukda [yukarıda mavi gök aşağıda kara yer yaratıldığında]kök "mavi" [ Uygurca İyi ve Kötü Prens Öyküsü (1000 yılından önce) : ol altun tağka tegser siz kök lenχua körgey siz [o altın dağa ulaştığınızda mavi lotus çiçeği göreceksiniz] ]kök "gökyüzü" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) : bulıt örüp kök örtüldi, tuman türüp tolı yağdı [bulut çıktı gök örtüldü, duman çıktı dolu yağdı] ]kögermek "mavileşmek" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]gök "yeşil" [ Dede Korkut Kitabı (1400 yılından önce) : gördi gök çayırın üzerine bir kırmızi otağ dikilmiş ]göğermek "yeşermek" [ Dede Korkut Kitabı (1400 yılından önce) : kaba ağaçda dal budağıŋ kurumışdı, yeşerüp göğerdi ]gökçe "mavi veya yeşil" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) : Sıtması tutan kişi gökçe bezle boynuna bağlasa sıtması koya ] eserinde yer almıştır.
Gök kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Gök kelimesi Türkçe'de "Olgunlaşmamış." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Gök kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Eski Türkçe köt- (kaldırmak) ve köt (sırt) sözcükleriyle kökteştir. Karş. Hintavrupa Anadilinde *lev- (kaldırmak) > Ger *luftuz (hava, gökyüzü). || Anadolu ağızlarında yaşayan gökçe sözcüğü edebî kaynaklarda "mavi" anlamında kullanılsa da, yer adlarında daima "yeşil" anlamına gelir. Karş. Gökçeovacık, Gökçedere, Gökçeyurt vb.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; gök, gök ada, gök atlası, gök bilimci, gök bilimi, gök bilimsel, gök cismi, gök ekseni, gök ekseni, gök eşleği
Veya Gök kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.