Fena kelimesi Türkçe'de "yokolma, zail olma, kararma" anlamına gelir.
Arapça fny kökünden gelen fanāˀ فناء z "yokolma, zail olma, kararma" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Aramice/Süryanice pānayā פניא z "gün dönümü, akşam" sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Aramice/Süryanice #pny פני z "dönme, geri dönme" kökünden türetilmiştir.
Fena kelimesi tarihte bilinen ilk kez "yokolma, zail olma" (1300 yılından önce)"ölüm, ölümlü dünya" [ Aşık Paşa, Garib-name (1330) ]"vulg. kötü, yaramaz" [ Meninski, Thesaurus (1680) ] eserinde yer almıştır.
Fena kelimesi Türkçe'de "" anlamına gelir.
Fena kelimesi Türkçe'de "Çok." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Fena kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Aslı "yokolma" anlamında isim iken Türkçede 17. yy'dan önce sıfat işlevi kazanmıştır.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; fena, fenafillah, fena hâlde, fena kalpli, fenalaşma, fenalaşmak, fenalaşmak, fenalaşmak, fenalaştırma, fenalaştırmak
Veya Fena kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.