Erk kelimesi Türkçe'de "olmak, tam olmak, ermek" anlamına gelir.
Eski Türkçe ér- "olmak, tam olmak, ermek" fiilinden +Ik sonekiyle türetilmiştir.
Erk kelimesi tarihte bilinen ilk kez erklig "güçlü" Orhun Yazıtları (735) : yuyka erklig tupulgalı uçuz érmiş [yufka gücü olanı delmek kolaymış]erk "güç, kuvvet" [ Uygurca İyi ve Kötü Prens Öyküsü (1000 yılından önce) : erkim tükemedi erksiz ıdur mén [gücüm yetmedi güçsüzüm ben] ]erk "nüfuz, hatır, hüküm" [ Hamit Zübeyr & İshak Refet, Anadilden Derlemeler (1932) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Erk kelime kökenini göstermek için tıklayın.
TTü kullanımdan düşmüş bir kelime iken Dil Devrimi döneminde yeniden dolaşıma sokulmuştur. Karş. Moğolca erke (aynı anlamda).
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; erkân, erk, erkek, erken, erkete, erke
Veya Erk kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.