Efe kelimesi Türkçe'de "baliğ, büluğa ermiş erkek, delikanlı" anlamına gelir.
Yeni Yunanca éfivos έφηβος z "baliğ, büluğa ermiş erkek, delikanlı" sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Eski Yunanca aynı anlama gelen éphēbos έφηβος z sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Eski Yunanca ʰēbē ἥβη z "büluğ, delikanlılık" sözcüğünden epi+ önekiyle türetilmiştir.
Efe kelimesi tarihte bilinen ilk kez "Ege bölgesine özgü erkek birliklerine mensup kişi" c (1930) : O iki sene içinde topal efe epeyce korku salmıştı."kabadayı, yiğit (argo)" [ A. Fikri, Lugat-ı Garibe (1889) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Efe kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Sözcüğün kökenine ilişkin geniş hacimli Türkçe literatürün tamamına yakını bilimsel değerden yoksundur. Ege bölgesine özgü efelik geleneğinin, birçok toplumda görülen büluğa erme törenleriyle alakalı olduğu aşikârdır.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; efe, efemera, efendi, efektif, efemine, efervesan, efekt, efendim
Veya Efe kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.