Eski Türkçe büŋ sözcüğünden evrilmiştir.
Bön kelimesi tarihte bilinen ilk kez büŋ "aptal, saf adam" Ebu Hayyan, Kitabü-l İdrak (1312)bün [ Filippo Argenti, Regola del Parlare Turco (1533) ] eserinde yer almıştır.
Bön kelimesi Türkçe'de "Budala, saf, avanak, ahmak." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Bön kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. bögrek, böyrek, Kırgızca böyrök. Bögür (karaciğer) sözcüğünün küçültme halidir.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; bone, boncuk, bön, bonbon, bonfile, bonjur, bonkör, bonmarşe, bonservis, bonus
Veya Bön kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.