Türkiye Türkçesinde bitir- fiilinden +Im sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için bit- maddesine bakınız.
Bitirim kelimesi tarihte bilinen ilk kez "bir şeyin nihayeti veya son mertebesi, bitim" Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876)"esrarkeş, ağır abi (argo)" [ c (1929) : elime geçen parayı, üç günde bitirim yerlerinde temizledimdi ] eserinde yer almıştır.
Bitirim kelimesi Türkçe'de "Kumar oynama, uyuşturucu alıp satma, dolandırıcılık yapma vb. işlerde deneyimli (kimse)." anlamına gelir.
Bitirim kelimesi Türkçe'de "Açıkgöz, işini bilen kimse." anlamına gelir.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Bitirim kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; bitirim, bitirim yeri, bitirimci, bitirimhane
Veya Bitirim kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.