Betül kelimesi Türkçe'de "bakire, evlenmemiş genç kız" anlamına gelir.
Arapça btl kökünden gelen batūl بتول z "bakire, evlenmemiş genç kız" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Aramice/Süryanice btūlā בתולא z "bakir genç erkek" veya Aramice/Süryanice btūltā בתולתא z "bakire, genç kız" sözcüğünden alıntıdır.
Betül kelimesi tarihte bilinen ilk kez Meninski, Thesaurus (1680) eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Betül kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Karş. Ugarit dilinde btlt (tanrıça Anat'ın sıfatı, bakire - MÖ 1200+).
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; betül, huş
Veya Betül kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.