Belen kelimesi Türkçe'de "gövdenin orta kısmı, eklem" anlamına gelir.
Eski Türkçe bél "gövdenin orta kısmı, eklem" sözcüğünden +? sonekiyle türetilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir. Daha fazla bilgi için bel1 maddesine bakınız.
Belen kelimesi tarihte bilinen ilk kez béleŋ "dağ geçidi, (belki dağ, sarp yer)" TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce)béleŋ "1. üzerinden yol geçen dağ, 2. bilek" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Belen kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Bu kelimeye benzer bazı kelimelere göz atın; belen, külüstür
Veya Belen kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.