Bağ1 kelimesi Türkçe'de "bağlamak" anlamına gelir.
Eski Türkçe bağ fiilinden evrilmiştir. Eski Türkçe fiil Eski Türkçe ba- "bağlamak" fiilinden +Ig sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: Or, Kaş)
Bağ1 kelimesi tarihte bilinen ilk kez bağ "bağ, düğüm, akit, ittifak " Orhun Yazıtları (735)bağlamak [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]bağlantı "rabıta" [ Hamit Zübeyr & İshak Refet, Anadilden Derlemeler (1932) ]bağıntı "izafet" [ TDK, Felsefe ve Gramer Terimleri (1942) ]bağıl "izafi" [ TDK, Türkçe Sözlük, 1. Baskı (1945) ]bağlaç "gramerde rabıta" [ TDK, Türkçe Sözlük, 1. Baskı (1945) ]bağımsız "tabi olmayan, müstakil" [ TDK, Türkçe Sözlük, 1. Baskı (1945) ] eserinde yer almıştır.
Bu kelimenin kökeni ve ayrıntılı kaynak için kelimeyi etimoloji sözlüğünde inceleyebilirsiniz: Bağ1 kelime kökenini göstermek için tıklayın.
Bağ adının kökü olan fiil, Türkiye Türkçesinde ba- ve bağ- şeklinde 19. yy'a dek kullanımda kalmıştır. Dil Devrimi döneminde ortaya atılan bağımsız, bağıntı gibi türevler, teorik olarak, kullanımdan düşmüş olan bağ- fiilinden türetilmişlerdir.
Bağ1 kelimesi hakkında ayrıntılı bir arama başlatmak için buraya tıklayın.